- Ξεκινώ από το διαφωτιστικό ρεπορτάζ του Ηλία Κάνταρου σχετικά με τα προϊόντα δίκαιου και αλληλέγγυου εμπορίου που διακινούνται στη χώρα μας και δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό ΟΙΚΟ της Καθημερινής (8/10/07). Θα το βρείτε στο http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_13/10/2007_1286995
- Πάλι από το ΟΙΚΟ (10/5/07) για τη "γονοκτονία" των ψαριών και το πρόβλημα της υπεραλίευσης, ένα ζήτημα ιδιαίτερα σοβαρό αλλά ελάχιστα προβεβλημένο:
Eίναι βέβαιο πως σε όλους έχει συμβεί. Κάποιο βράδυ του καλοκαιριού, στην παραλιακή ψαροταβέρνα ο σερβιτόρος να ανακοινώνει με υπερηφάνεια ότι το μενού έχει αθερίνα, γόνο, ψιλό μαριδάκι, ψιλή κουτσομούρα και γαριδάκι τηγανητό. Και ελάχιστοι από εμάς να συνειδητοποιούμε ότι παραγγέλνοντας κάποιο από τα παραπάνω -νόστιμα ομολογουμένως- εδέσματα γινόμαστε συνένοχοι στην «γονοκτονία» που συντελείται στις ελληνικές θάλασσες. Για την ακρίβεια ότι όχι μόνο δεν θα έπρεπε να παραγγείλουμε κάποιο από αυτά τα πιάτα, αλλά αντίθετα να καλέσουμε τον υπεύθυνο του καταστήματος και να του επιστήσουμε την προσοχή ότι τόσο η αλιεία όσο και η διάθεση αλιευμάτων κάτω από ένα συγκεκριμένο μέγεθος αποτελεί αδίκημα!"
Ολόκληρο το άρθρο με κατατοπιστικούς πίνακες σχετικά με τα ελάχιστα μεγέθη θαλασσινών που πρέπει να καταναλώνουμε:
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_10/05/2007_1286597- Φυσικά από ένα τέτοιο αφιέρωμα δε θα μπορούσε να λείπει ο οδηγός καταναλωτών για τα μεταλλαγμένα ζωϊκά προϊόντα που εκδίδει η Greenpeace, αν και έχει να ανανεωθεί από τον περασμένο Μάιο:
Ως κλείσιμο αυτού του μικρού αφιερώματος επέλεξα ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά "Στα μονοπάτια της ουτοπίας" (Εκδόσεις Νέα Σύνορα - Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 1995), αναφορικά με την υπερεκμετάλευση της φύσης, βασική συνθήκη για τη επικράτηση του υπερκαταναλωτικού μοντέλου της καπιταλιστικής Δύσης:
"(...) Η υπερβομηχανιστική λύση θα οδηγήσει στον βιοτεχνολογικό έλεγχο του ανθρώπου και της φύσης και τη στροφή της βιομηχανικής ανάπτυξης από τα υλικά στα "άυλα" εμπορεύματα' από την ενεργοβόρα λογική του πολλαπλασιασμού των μετακινήσεων ανθρώπων και εμπορευμάτων, στην αντικατάσταση της μετακίνησης με τη virtual reality του επικοινωνιακού κόσμου.(...) Επί πλέον η αδυναμία της περαιτέρω παραγωγής υλικών εμπορευμάτων θα σπρώχνει στην ένταση της εμπορευματοποίησης σχέσεων, στη βιομηχανο-χημικο-βιοτεχνολογική παραγωγή τροφίμων, και τέλος(...) στις τεχνητές μεταλλάξεις του ανθρώπινου είδους.
Για παράδειγμα, γνωρίζουμε όλοι τα οικολογικά αδιέξοδα της επέκτασης της αλιείας σε παγκόσμια κλίμακα, εξ αιτίας της εξάντληση ςτων αλιευμάτων. Από το 1989 και μετά,η θαλάσσια αλιεία μειώθηκε κατά 5% σε παγκόσμιο επίπεδο και μένει στάσιμη έκτοτε, ενώ αυξανόταν διαρκώς από το 1950 (20 εκατομμύρια τόνοι το 1950, 100 εκατομμύρια το 1989). Η απάντηση του υπερβιομηχανισμού σε αυτή την εξάντληση θα τείνει προς την επέκταση των ιχθυοτροφείων αρχικά και, στη συνέχεια στη "φθηνή" παραγωγή σε εργοστάσια μιας πρωτεϊνούχου τροφής με γεύση ψαριού ή αστακού αντιστοίχως, προτού φθάσουμε στα περιβόητα "χάπια-τροφές" της επιστημονικής φαντασίας!(...)"
Σχετικοί σύνδεσμοι
Συνεταιρισμός για το Εναλλακτικό & Αλληλέγγυο Εμπόριο «ο σπόρος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου