Το Μέγα Κλέος

"Το πρώτο φιλοσοφικό γεγονός στην ελληνική γη, η εκλογή των Επτά Σοφών, δίνει ένα πρώτο διακριτικό και αλησμόνητο χαρακτηριστικό στην εικόνα του ελληνισμού. Άλλοι λαοί έχουν αγίους, οι Έλληνες σοφούς. Έχουνε δίκιο όταν λένε πως ένας λαός δεν χαρακτηρίζεται τόσο από τους μεγάλους άνδρες του όσο από τον τρόπο που τους αναγνωρίζει και τους τιμά".
Friedrich Nietzsche

Από τους Επτά Σοφούς μέχρι την Αθήνα του 399 π. Χ. όμως, φαίνεται πως είχε κυλίσει πολύ νερό στ' αυλάκι, ώστε η Αθήνα που δημιούργησε την πρώτη συντεταγμένη δημοκρατική πολιτεία να τιμωρήσει με θάνατο το εκλεκτότερο ίσως τέκνο της: το Σωκράτη.
Αυτό το μέγα κλέος φαίνεται ακόμη πως δε το έχουμε ξεπεράσει. Γι αυτό κι ενώ "αναγνωρίζουμε" το μεγαλείο του φιλοσόφου και την αδικία που συντελέστηκε, κανένα σύγχρονο άγαλμα ή προτομή του δε κοσμεί το κέντρο της Αθήνας. Είτε τη σύγχρονη Αγορά, είτε την παλαιότερη... Καλό είναι λοιπόν όσοι διακηρύττουν π.χ. την ανέγερση τζαμιού στο Μοναστηράκι, ας σκεφτούν πως οφείλουμε πρώτα να ξεπλύνουμε το κλέος στον Φιλόσοφο και να τον "επαναφέρουμε" στο μέρος της σύγχρονης πόλης που πιθανότατα θα προτιμούσε (γιατί προς... Κολωνάκι μεριά το αποκλείω να ανηφόριζε): την πλατεία Αβησσυνίας! Εκτός κι αν ακόμα μας ενοχλεί που σαρκάζει... ακόμα την έλλειψη και της ελάχιστης αυτογνωσίας, που μας καθιστά ανίκανους να διακρίνουμε το μέγεθος της παρακμής μας.
Άλλωστε για να επανέλθουμε στη ρήση τον Νίτσε, στη χώρα αυτή, εκτός ορισμένων προσχημάτων/εξαιρέσεων η επίσημη Πολιτεία αναγνωρίζει και τιμά στήνοντας τους ανδριάντες τον "παππού" Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ, τον Τρούμαν και τον Βαν Φλητ...