Σίγουρα η απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους είναι ένα αναγκαίο βήμα αφού μόνοι μας δεν ήμασταν ικανοί να οριοθετήσουμε τα δικαιώματα και τα όρια μας.
Συμφωνώ ότι το δικαίωμα μου να καπνίζω δε μπορεί να υπερβαίνει το δικαίωμα σου να μην εισπνέεις τον καπνό του τσιγάρου μου.
Αλλά μη στέκεσαι μονάχα εκεί….
Κάνε κάτι για το καυσαέριο που εισπνέεις καθημερινά, για την κακή διατροφή σου, για όσα άχρηστα πράγματα κι εσύ καταναλώνεις, για ότι σε κάνει παθητικό αποδέκτη αυτών που κάνουν οι άλλοι για εσένα χωρίς εσένα.
Γιατί δεν αρκεί να είναι καθαρό το νερό που πίνεις. Πρέπει και το ποτήρι να είναι καθαρό…
Όταν λοιπόν για παράδειγμα θα απαγορεύεται το κάπνισμα στους χώρους εργασίας αλλά θα αφθονούν σε αυτούς οι αυτόματοι πωλητές αναψυκτικών και ανθυγιεινής διατροφής (“πλαστικά” σάντουιτς,πατατάκια, σκατουλάκια κ.ο.κ.) ή δεν αποτελεί βασική προτεραιότητα υπουργείων, ασφαλιστικών ταμείων και συνδικάτων μια συνολική προσέγγιση της προαγωγής της υγείας στους εργασιακούς χώρους, η ποιότητα της ζωής μας θα παραμένει υποβαθμισμένη.
Κι όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις από τη μια περιορίζουν το κάπνισμα αλλά από την άλλη αφήνουν τη κάθε Μonsanto να αλωνίζει, δεν μας προστατεύουν τελικά από τον “καταραμένο” καπνό. Τον υποκαθιστούν με… κουτόχορτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου