Επιλεκτικές ευαισθησίες;

Είναι δικαιολογημένες οι ανησυχίες των οικολογικών οργανώσεων αλλά και ορισμένων αναρχικών ομάδων για τον πετρελαιοαγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και τις πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις που αυτός θα προκαλέσει. Είναι υποχρεωμένη η κρατική εξουσία να εξαντλήσει τις δυνατότητες της και να επιβάλλει τις αναγκαίες συνθήκες που θα ελαχιστοποιήσουν το οικολογικό τίμημα. Και οφείλει να ζητήσει και να αξιοποιήσει τη συμβολή των οικολόγων και των πρωτοβουλιών των πολιτών προς την κατεύθυνση αυτή.
Είναι επίσης δικαιολογημένο ελάχιστοι να εμπιστευόμαστε τις οικολογικές ευαισθησίες του κατεστημένου συστήματος εξουσίας στην Ελλάδα, όταν οι λειτουργοί του δημοσίου συμφέροντος έχουν οριοθετήσει και περιορίσει το ρόλο τους σε θεματοφύλακες των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, της διαπλοκής και της διαφθοράς. Γι αυτό και η οικολογική αφύπνιση στα δεκάδες περιβαλλοντικά μέτωπα γύρω μας θα πρέπει να είναι διαρκής. Τόσο σαν μοχλός πίεσης όσο και σαν παράγοντας δράσης...
Θα μπορούσε κανείς να κατανοήσει επίσης την αδυναμία κάποιων να διακρίνουν αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε "εθνικό συμφέρον". Πως δηλαδή για μία χώρα σαν τη δική μας με ανύπαρκτη υποδομή σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας, όπου και τα διάφορα "βήματα" προς αυτές γίνονται με τρόπο που να είναι κερδοφόρος όχι για το σύνολο της κοινωνίας αλλά για τους μεγαλοαστούς (πχ αιολικά πάρκα), η δυνατότητα μερικής απεμπλοκής της στην παρούσα συγκυρία από τους ενεργειακούς νταβατζήδες του βορείου Ατλαντικού, αποτελεί όχι μόνο αναγκαία συνθήκη αλλά και μορφή αμφισβήτησης του σημερινού μοντέλου της ενεργειακής αλλά και μέχρι κάποιου σημείου και της πολιτικής εξάρτησης της χώρας. Κι αυτό ανεξάρτητα με τις πραγματικές προθέσεις και αντοχές του Καραμανλή και της κυβέρνησης του...
Αυτό που είναι οξύμωρο όμως είναι οι επιλεκτικές οικολογικές ευαισθησίες από ένα μεγάλο μέρος της πολιτικά οργανωμένης οικολογίας αλλά και των συγγενών προς αυτήν πρωτοβουλίες πολιτών. Γιατί όσο και να μην κατανοούν το να μην αναγνωρίζουν τα όποια "εθνικά οφέλη" είναι άξιο απορίας να τους ενοχλούν μόνο τα ρώσικα πετρελαιοφόρα και ο αγωγός στην Αλεξανδρούπολη, αλλά όχι εκείνος που από την Τουρκία θα διασχίζει το Αιγαίο, την Πελοπόννησο και το Ιόνιο, για να μεταφέρει στη Δ. Ευρώπη το πετρέλαιο του Καζακστάν....