Καλωσόρισμα

"Για τους μεγάλους, για τους ελεύθερους, για τους γενναίους, τους δυνατούς,
Αρμόζουν τα λόγια τα μεγάλα, τα γενναία, τα δυνατά..."

Με το πρόταγμα αυτό ξεκινά ο Ν. Εγγονόπουλος να ξεδιπλώνει το δικό του Ύμνο για την Ελευθερία, τον "Μπολιβάρ" του. Όπως ο Όμηρος επικαλείται τη χάρη και τη φώτιση της Μούσας της αρχαιοελληνικής παράδοσης για να μας αφηγηθεί το μεγαλείο αλλά συνάμα τα πάθη και τις αδυναμίες εκείνων των ηρώων (πόσο τρομακτική φαντάζει η λέξη αυτή σήμερα...), έτσι και ο Εγγονόπουλος εξεγείρει την αρχέγονη και πάντα επίκαιρη Μούσα της Ελευθερίας, ταγμένη στο πλευρό ενός πανανθρώπινου οράματος, ενός υπερβατικού ουμανισμού.
Ο Μιλησιγένης Όμηρος αναζητά την Έμπνευση, το "θαύμα του Ελμπασάν και του Βοσπόρου" το Πάθος.
Κοινός τους τόπος η Πίστη και πάνω απ΄όλα ο Έρωτας...

Τι πιο κατάλληλο λοιπόν από τους στίχους του μεγάλου Ποιητή για να "στοιχειώσουν" τούτο εδώ το διαδικτυακό ημερολόγιο, που μακάρι να γίνει μια γόνιμη κυψέλη ιδεών σε ζητήματα δημοκρατικού, κοινωνικού, οικολογικού, εθνικού προβληματισμού και όχι μόνο. Δίχως να δίνει το πρόκριμα σε καμμία από τις συνιστώσες αυτές, αφού όλες αναπόφευκτα αλληλοσυσχετίζονται ότι και να λένε οι παρασυρμένοι, οι κοντόθωροι, ή οι παραδόπιστοι. Για όσα μας απασχολούν είτε συλλογικά είτε ατομικά, ως εργαζόμενους, ως πολίτες, για τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, ακόμα και για αυτή τη χειμέρια νάρκη της περιβόητης καθημερινότητας μας, που τόσο λυσσαλέα κάποιοι επιδιώκουν να μας καθηλώσουν σε αυτή...
Μήπως μπορέσουμε στ΄αλήθεια να γίνουμε μεγάλοι, ελεύθεροι, γενναίοι και δυνατοί...

Καλώς ήλθατε και τύχη αγαθή...